Sunday, November 25, 2001

නුහුරු වදනක් වූවද

පාර කෙළවරින්
රුව පෙනෙනා තුරු
දොරකඩ හිඳගෙන බලා සිටින්නෙමි
බෝල ලොසින්ජර නැතුවට කම් නෑ
ගෙදර එනවනම්
ඔබ ආයේ .....

දිවට නුහුරු වදනක් වූවද ඔබ
හිතට පුරුදු සුවඳයි
ඔබේ ගෙලේ එල්ලී පෙර කල සේ
ඒ සුවඳේ කිමිදෙන්න හිතයි .....

හිසට සෙවණ සිසිලස අමතක නෑ
අතැර ගියත් පෙරදා
නිවසේ දොරටුව
ඔබ හට වැසුනද
මගෙ හද ඔබ වෙනුවෙන් ඇරිලා ....

No comments:

Post a Comment