පි : අහස වගේ
හැමදාම වෙනස් වෙන
නීල නුවන් තල,
කොහොම ගොනු කරන්නද ?
එකම කවියකට...
පි : හැන්දෑවක දිලිසෙන රතුපාටට
තවත් දිනෙක පාළුව වැහි ඇඳිරිය
වලා කෙහෙරැලේ අතරින් ඉඟිකර
නිල් පැහැයෙන් හිනැහෙයි තව දවසක...
ගැ : ඉරක් වගේ ඔබ පායා නෙත'දර
ඇයි බැස යන්නේ රිදවා රතු කොට
ආදරයෙන් පුරවන්න හෙමින් හිත
නිල් අහසක් ලෙස ඉන්නම් හැමදින....
ගැ : කුණාටුවක්වී ඔබ හමනා කොට
නාඬා ඉන්නට හැකි කොයි අහසට ?
කඳුළු වැස්සකින් නහවා මුළු ළොව
සොයමි සෙනෙහසක් ගල්කුළු දියකර.....
Tuesday, August 20, 2002
Subscribe to:
Posts (Atom)