වැහිපොද වැටේනම් නාඹර කිනිත්තට
සුසුවඳ මල් කැකුළු පෙළඹේ පිපෙන්නට
සිරිපොද ලෙසින් පතිතව සිත දොවන්නට
බැරිවෙද හෙමින් තුටු කඳුලක් හෙලන්නට
පිපුණද බාඳුරා ගොමු සුන්දර ලෙසිනි
ගුම්නද දෙමින් ගිය බඹරිඳු නොම වැටුනි
දුටුවද නේක ලලනාවන් යස රුවිනි
මා හද ඇඳුනු පෙම් සිතුවම නුඹ පමනි
පුරපස සඳකි වත සියපත පිපුණාම
ලැමහස තුනුවිලට කැදවයි ඉඳුරාම
මදහස පිරි මුවඟ පෙම් බස් පිරුණාම
සෙනෙහස නොම පුදා මම ඉන්නද කෝම
සිසිවත ඇදෙන විට පැහැදිලි අහස දිගේ
වුවනත නුඹේ නිතැතින් මතකයට නැගේ
සවනත වැකෙන විට සියොතුන් නාද මගේ
හදවත පිරෙයි නුඹ ලඟ ඇති විටදි වගේ
No comments:
Post a Comment