Saturday, March 15, 2003

පාර මතකනම්

ඉපල් වූ අතපයට
නර කෙසම ගෙන සෙවණට
ඉර හඳෙහි එළි යට
වේලට දෙකට වෙහෙසෙන

සෙනේ දිය කෙණ්ඩිය
පය ගසා බිඳි මදැ’තු ව
පුතු ගොසින් උරණව
නොබලාම දෑස අසරණ

කිරි කර ලේ දුනද
අප්පගෙම ලේ උරුමය
කරදඩු උස්වෙලා
කඬේ ණය පොත පුරවන

කුසහොත් කළලයට
පෙකණිවැල පිදු පාපෙට
කප්කෙලක් විලිවැද
වැලපුනා බෝම එකලද

කොපමණ රළු වුවද
උනහපුළු පැටවාද පැටවෙක
කමාකර සිය වර
තුරුලට සිතින් කැන්දන

පෙම්බර පුතු ලයැ’ව
අඳුයම බිඳෙන සිහිනෙන
නෙත කඳුළු පිරිපත
රටා ඇඳි දෙකොපුලට කොදුරන

වරද පිරි දෙපතුල
පිස වඩිනතුරු ගෙතුලට
එළාගෙන සෙනෙහස
මවුවරය මඟ බලන දොරකඩ